nie, nie, nie

Z co dziekowac?!?! Za dane tobie zycie. Za rodzicow i rodzine. Za przjaciol. Za nogi i rece. Za to ze nie umierasz na ulicy. Za to ze mozesz swobodnie oddychac i biegac. Za to ze nie stoisz na polu walki w Iraku. Za to ze moglas napisac te notke. Za to ze zyjesz. Za nastepny dzien lub i te ktore przeminely. Za to ze slszysz muzyke. Za to ze widzisz obrazy. Za to ze mozesz chodzic do szkoly. Za otaczajace nas zwierzeta ktore sa mistrzami w kojeniu bolu... Wierz mi. Jest za co dziekowac. A powiedz mi za co tredowaty czy chory na AIDS ma dziekowac? A jednak oni potrafia. Czlowiek docenia to co mial dopiero w momencie gdy to traci. Nie popelnij tego bledu i zacznij cenic bardziej SIEBIE i innych. Nie trac zycia na stwaianie sie w gorszej sytuacji niz jestes. Ja tego zaluje. Pol roku mojego zycia bylo okropne... Bo zamiast cieszc sie z tego co mam martwilam sie ze czegos nie mam. Krotko mowiac... sama sie przez ten czas udupialam. Nie warto. Zycie jest za piekne. Ide posluchac muzyki.